• Review van een lezer 25-12-2023:
    Een rollercoaster over gokverslaving .
    Dit boek heb ik geboeid gelezen, alhoewel ik noch kennis van de problematiek had, noch ervaring. Het is geschreven in strakke korte zinnen, waardoor je meegaat met de moeder die over haar gokverslaafde zoon schrijft . En ondanks dat ik deze verslaving niet ken, herkende ik wel het gedrag van de jongen, die niet slecht is, soms zelfs leuk, het continue liegen, het geld hosselen of jatten. Het is jammer dat er nauwelijks tegen te vechten is, hij bepaalt zelf of hij hulpverlening accepteert of niet. Het lijkt me een boek dat steun kan geven aan lotgenoten, maar ook zinnig voor iedereen die beroepsmatig met gokverslaving te maken heeft, wie weet leren ze er van en kunnen ze hun methoden bijstellen.

  • Review van een lezer (2019)

    Indringend boek! Geeft heel duidelijk aan dat de verslaving een ziekte is waar geen grip op te krijgen is voor de niet-verslaafde familie.

    De verslaafde is alleen zelf in staat om de keuze te maken voor een leven en eeuwige strijd tegen de verslaving en daar professionele hulp bij te vragen, of een leven in de ban van de verslaving.

    De enige mogelijkheid voor naasten om niet meegesleurd te worden in deze ellende en zelf ten onder te gaan is inderdaad LOS laten. En ja dat gaat gepaard met veel pijn en tranen. Bedankt Hermine voor deze eerlijke inkijk in jullie leven.

  • Review van een lezer (2017):
    Ademloos heb ik het boek van Hermine Broggel, Los, over haar gokverslaafde zoon gelezen. Zo lijkt het ook geschreven. In één adem schrijft ze over de immense impact van de gokverslaving van haar zoon op haar gezin en de zoektocht naar hulp bij instanties. Een moedeloze tocht vaak, want in de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw was gokverslaving geen erkende verslaving. Toch weet ze door haar vasthoudendheid lotgenoten te vinden en samen helpen ze elkaar om met deze verslaving om te gaan. Uiteindelijk slaagt ze er min of meer een eigen leven te gaan leiden, los te raken van haar geliefde zoon. Maar die tocht is hartverscheurend. Het boek is een aanrader voor lotgenoten. 
    Jessie Houwer juni 2017

  • Reactie van een lezer (2017):

    02-03-2017 / Herkenbaar
    Goed boek, herkenbaar nu ik zelf een zoon heb met gokverslaving. Het speelt zich wel in een andere tijd af met andere omstandigheden. Maar de gevoelens zijn precies hetzelfde. Wat ik wel heel erg mistte was een hoofdstuk over wat er later gebeurde. Maar al met al blij dat er een boek is over gokverslaving, terwijl er over alcohol - en drugsverslaving zoveel boeken zijn.

  • Reactie van een lezer (2016):
    Ik ervaar veel herkenning en steun in je boek en ik ben je dankbaar dat je je verhaal aan het papier hebt toevertrouwd. Ik lees het herhaaldelijk of stukken ervan als ik weer met vragen/onduidelijkheden zit of weer merk dat ik er teveel mee bezig ben (meer dan hij). Dan weet ik weer: loslaten, loslaten. Binnen mijn werk wil ik me bezig gaan houden met het versterken van de omgeving van de verslaafde.

  • Sylvia Witteman: Aangrijpend verhaal!

  • Wauw wat een indrukwekkend boek! Vooral herkenbaar voor mensen in een vergelijkbare situatie, diep respect voor Hermine dit boek verdient een dikke 10! ; Cynthia de Mul.

  • Aanrader! Hermine Broggel schreef een prachtig boek met haar verhaal over wat het betekent moeder te zijn van haar gokverslaafde zoon. Ontroerend, ontwapenend, goed leesbaar en enorm zuiver en eerlijk. Een boek over liefde én worsteling. Een gespletenheid die herkenbaar is bij mensen in de omgeving van een gokverslaafde. Ik denk dat de maatschappij hieraan toe is! ; Karin den Hollander.

  • Hoi Hermine, Ik heb je boek inmiddels uit en ook al doorgegeven aan een vriendin van mij! Knap geschreven en ik vind het ongelooflijk sterk van je. wat mij weer helpt in mijn coaching bij verslaving (ook andere dan gokverslaving) is de samenvatting en de stappen die er  in staan. Die zijn heel erg helder en ook zeer helpend bij meerdere verslavingen heb ik nu al gemerkt. Ik ga je boek verder promoten onder collega's nogmaals respect voor jou; Nanny.

  • Hoi Hermine, Heb je boek in twee adems uitgelezen…..was tot tranen toe geroerd, echt waar! Wat heb je dat geweldig opgeschreven, recht uit je hart. Heb bewondering voor je! Heb ’t doorgegeven aan een kennis, die een familielid heeft die er aan lijdt! Dat was overigens niet de reden dat ik je boek kocht hoor; ik vertelde van mijn aankoop, waarna ze met het verhaal op de proppen kwam……Ze zullen er ook zeker steun aan hebben!; Andrea.

  • Het was toch wel weer even slikken om het verhaal van mijn moeder over mijn broer opnieuw te lezen. Ze heeft het zo goed geschreven, het leest uitnodigend. Het verhaal is emotioneel en ontroerend, en helemaal waar. Het is zo dubbel, mijn broer was zo'n lieve aardige jongen, maar aan de andere kant zo'n ongelofelijke zak. Het is heel moeilijk om met een gokverslaafd persoon samen te leven. Niets is wat het lijkt. Ik hoop dat het andere mensen helpt. Mama ik ben heel trots op je; Susan (dochter en zus).